There is no such thing as a bad day when you come home to a poodle
Xcuse me for being late
Born to be alive
Woensdag 17 januari
Dag 60 van de eerste dekking. Vanaf nu zijn we heel alert. Maar we weten dat er maar 1 pupje is dus een verlengde zwangerschap is zeer waarschijnlijk. Wij zien een vrolijk Ciske, speels en alert dus gaan we zoals elke dag gaan wandelen. We hopen stiekem dat hierdoor de bevalling op gang komt.
Zaterdag 20 januari
Nog steeds geen tekenen van een nakende bevalling tot rond 9 uur de temperatuur van Ciske toch begint te dalen. Wij zijn dag 65 na ovulatie en met maar 1 pupje in de buik, hoog tijd dat ze bevalt. We lopen allemaal op de toppen van ons tenen, fingers crossed, maar meer dan slapen en eten zit er bij haar niet in. Haar temperatuur schommelt wat met een laagste stand van 37.1°. We gaan een lange nacht tegemoet en staan in nauw contact met onze dierenarts.
Zondag 21 januari
Nog steeds geen vooruitgang. De dierenarts dringt nu toch aan op een keizersnede. We zijn dag 66 na ovulatie en dag 64/63/62 na dekking. Nog langer wachten brengt de pup in gevaar dus maken we een afspraak. Om 11u15 zijn we in het dierenartsencentrum Animo. De echo toont een goede hartslag bij de pup en alles wordt klaargemaakt om het pupje op de wereld te zetten. Wij kunnen achter glas de hele operatie meevolgen. En dan om 12u10 is hij daar, onze golden wonderboy, een reu van 259 gr.
Nu volgen er voor ons nog spannende momenten. De pup wordt wakker gemaakt en de longen worden gemasseerd om het vocht eruit te halen. Een proces die bij een natuurlijke bevalling zo vanzelfsprekend gebeurt wordt nu door de dierenartsen nagebootst. En plots hoor je dan het eerste kreetje, wat er dan door je heengaat is niet te beschrijven.
Ondertussen wordt bij Ciske de operatie afgerond en is het wachten tot ze wakker wordt om terug naar huis te mogen.
Om 14 uur komen we eindelijk terug thuis. Ciske is nog helemaal niet wakker. Ze wordt in de werpkist gelegd en we laten het pupje drinken zodat de melkproductie goed op gang kan komen. Nu is het wachten tot Ciske wakker genoeg is om met haar pupje kennis te maken. Wij zijn wat ongerust hoe ze zal reageren maar dit was volledig overbodig. Alles verloopt prima, haar moederinstinct is heel sterk en vanaf dan toont ze dat ook heel duidelijk.